ندیدم آینهای چون لباس خاکیها
همان قبیله که بودند غرق پاکیها
به عشق زنده شدن «عند ربهم» بودن
شده ست حاصل آنان ز سینه چاکیها
دلیل غربت شان اهل خاک بودن ماست
نه بی مزار شدنها نه بی پلاکیها
به آسمان که رسیدند رو به ما گفتند:
زمین چقدر حقیر ست آی خاکیها.....
محمدجواد شرافت