۱. نظرم درباره اولین قسمت سریال پایتخت ۷؟
۲.کیفیت تصویربرداری و صدا بهتر بود ، استفاده از تکنیک‌ها درست تر بود
فیلم نسبت به قسمت‌های قبلی که از زندگی واقعی و مدرن دور بود و بیشتر حالت صمیمیت نوستالژیک داشت به واقعیت جامعه(شغل‌های اینترنتی، ماشین‌های خانه دار سیار، مراجعه به تراپیست) نزدیک تر بود
۳.یه نقطه خیلی خیلی خیلی درخشان سریال وجود روانشناس بود! و معنیش این بود که رفتار‌های بامزه(بخوانید آزاردهنده) نقی جوازی بر بامزی و طنز نیست و نباید مخاطب برنامه که برنامه را می‌بیند تازه فکر کند که آن رفتار (حسادت، خساست، کینه‌ورزی، زورگویی) یک صفت خوب است... بلکه نشان داده شد که موارد رفتاری که در سریال پیش می‌آید اتفاقا نا سالم، مضر و غیر معمول است و نیاز به درمان دارد.
۴. البته اینکه اینجا شخصیت روانشناس خراب شد و به عنوان یک فرد حواس‌پرت شکمو و بی اهمیت نشان داده شد درست نبود. زمانی که شما می‌خواهید یک فرهنگ سازی انجام بدهید بهتر است یک طرف قضیه را سفید نگه دارید و لااقل اگر می‌خواهید مردم را ترغیب به رفتن پیش روانشناس کنید دیگر چهره روانشناس را خراب نکنید، مثل فیلم "ساعت ۵ عصر" که اگرچه هرجور کمدی سیاهی را نمایش داد اما لااقل یک شخصیت را سفید نمایش داد. اینکه نقی بیمار جلوه داده شود و روانشناس یک بیمار دیگر مردم را تازه سردرگم تر و بی پناه تر می‌کند. یعنی می‌گویند خب رفتار‌های تقی که بیمار گونه بود، خود روانشناس هم که پا به جایی نمی‌برد پس کلا یک مشت بیمار به پست هم خورده اند در این دنیا... البته درباره تقش تراپیست در ادامه فیلم بهتر می‌شود قضاوت کرد
۵.شاید هم می‌خواسته اند یک نقدی به روانشناس‌ها و مشاور‌ها بکنند این وسط که شخصا آن را درست می‌دانم ، اما نه به این صورت... برای فرهنگسازی الزاما نیاز نیست یک چهره تخریب شود، بلکه می‌شد به جای روانشناسی که به مشکلات مراجع می‌خندد ، روانشناسی را شخصیت پردازی کرد که آرام و با دقت گوش می‌دهد، آزادی مراجع را زیر سوال نمی‌برد، اخلاق مدار است و به این صورت درس و الگویی برای جامعه مشاوره و روانشناسی و برای مردم می‌شد.
۶.آن قسمتی که نقی گفت:"مردم فکر می‌کنند تقی معمولی دیوانه بوده که رفته پیش روانشناس." شبهه مردم بود و خوب بود که مطرح شد، اما بهتر بود در مقابلش جواب منطقی و درستی داده می‌شد ، حتی در همین حد که:" مگر رفتن پیش چشم پزشک یعنی ما کوریم؟" یا اینکه:"آدمی‌که زندگی خودش و اطرافیانش برایش مهم باشد و برای ارتقائش برود پیش مشاور اتفاقا فرد با شعور و فهمیده‌‌‌ای است." اما دیالوگی برای پاسخ وجود نداشت و فقط هما سکوت کرد.
۷.بخش به فرزندخواندگی گرفتن سالار علی رغم داشتن فرزند بسیار بسیار بسیار.... نقطه زیبا و صحیح و درخشانی بود که امیدوارم در فرهنگ عمومی‌جامعه و ارتقاء کیفیت زندگی کودکان بهزیستی اثر داشته باشد و وقتی این سکانس را دیدم از ته دل دعایشان کردم که به این پرداخته اند، اما اینجا باز هم استدلال استدلال قوی نبود، چون هما گفت:" برای اینکه خونمون از سوت و کوری در بیاد و یه ثوابی هم داشته باشه سالار رو به سرپرستی گرفتیم." که به نظرم دلایل منطقی و حتی اخلاقی‌‌‌ای برای به سرپرستی بگرفته یه کودک نیست، چون وظیفه ماست که حال کودک رو خوب کنیم نه اینکه چون حوصلشو سر رفته یه بچه بیاریم و نیاز بود از استدلال قوی تری استفاده بشه.
۸. درمورد طلاق گرفتن عاطی هم باز استدلال قوی وجود نداشت و لااقل در این قسمت از تیکه اینستگرامی"زنان تیبا سوار" برای زنی که طلاق گرفته بود استفاده کرده بودن که به نظرم درست نبود.
۹. این نظارت شدید پدر روی دختر‌ها که نشون داد خیلی جالب بود و چیزی بود که من از نزدیک متأسفانه دیدم توی جامعه......
۱۰. به شخصه بازی بازیگران در این قسمت رو نپسندیدم و به نظرم فقط دیالوگ می‌گفتن ولی امیدوارم که در قسمت‌های بعدی بهتر بشه.
۱۱. با بازیگر نقش بهروز ارتباط برقرار نکردم، البته خوب بازی می‌کرد و نقش رو فهمیده بود ولی مشکل این‌جاست که طبق آموزه‌های فصل‌های پیش بهروز الان باید ۱۷ ۱۸ سالش باشه و انتخاب مرد به ظاهر ۳۵ ۳۶ ساله‌‌‌ای که موهاش حتی ریخته یه مقدار به جای بهروز انتخاب خوبی نبوده.
۱۲. از دیدن گراز توی سریال خوشم اومد ، چون من رو یاد یه قسمت از رمان "ارمیا" رضا امیر خانی می‌اندازه....
۱۳.ساعت پخشش به نظرم خیلی دیره...
۱۴. در مجموع امیدوارم از دیدن این سریال لذت ببرید و اتفاقات خوبی در ادامه ماجرا بیفته✌