من خبرنگارم
و از طرف کارم تحت فشار روحی هستم....
دلایلم رو می‌گم
شما بگید استفا بدم یا نه ...
مزایا :
شغل خوبیه
ساعت کاریش کمه
نیاز به حضور در مکان فیزیکی نیست، در خونه یا دانشگاه هم میشه انجامش داد
پیچیدگی خاصی نداره
به حقوقش نیاز دارم
ابزار کار خاصی نداره و با یه تلفن همراه میشه انجامش داد
همکار‌های خوبی دارم
محیط فرهنگیه و تقریبا آزردگی‌‌‌ای از طرف محیط کاری و همکار‌هام ندارم
معایب:
پر استرسه
با شخصیتم سازگار نیست(حوصله‌ی زنگ زدن و حرف زدن با آدم‌های مختلف رو ندارم)
سرم به خاطر کارهای دانشگاه خیلیییی شلوغه و فرصت کمی‌دارم برای رسیدن به کارهای خبرگزاری
دائماً کارها رو دیر تحویل می‌دم و خودم عذاب وجدان می‌گیرم
تهدید به اخراج شدن دریافت می‌کنم
به علت قول دادن و عمل نکردن یا دیر عمل کردن (چون کار از توان روحیم خارجه) دچار ناراحتی و عذاب وجدان می‌شم
سرعت توی کار خیلی مهمه و حتی اگه در حال مرگ هم باشی بهت زنگ می‌زنن و خبر رو آماده روی کارتابل می‌خوان
احساس می‌کنم به اندازه کافی مفید نیستم
نوشتن نیاز به انگیزه و آرامش داره و من ندارم و مجبورم بنویسم و روحم دچار فرسودگی شده ....
به ۴ تا دلیل تاحالا موندم :
۱. کار دیگه‌‌‌ای سراغ ندارم که نیاز به حضور فیزیکیم نباشه و نسبت به زمانم منعطف باشه.
۲. به درآمدش نیاز دارم.
۳. کاریه که مورد تأیید خانوادم قرار گرفته و شاید بقیه‌ی محیط‌های کاری به این امنیت و خوبی نباشه.
۴. خود کار کار خوبیه و بی رودروایسی با کلاس به نظر می‌رسه.
اما چرا می‌خوام برم؟
چون زندگی تحصیلی و شخصیم خیلی پر استرسه و تحمل استرس کاری رو هم ندارم و به دلیل کمبود زمان و کمبود توانایی روحیم در این مدت با اتفاقاتی که افتاد احساس ناکافی بودن می‌کنم در این کار....
+ اگه جای من بودید چه کار می‌کردید؟ من چه کار کنم ؟